Selepas pilihan raya, Taib membatalkan jawatan timbalan ketua menteri yang telah diperuntukkan kepada PBDS. Beliau juga mula menamatkan perkhidmatan ketua komuniti yang menyokong Abdul Rahman semasa pilihan raya 1987 dan menggantikannya dengan penyokong Taib. Taib juga membersihkan pegawai kerajaan yang menyokong Rahman semasa pilihan raya 1987. Taib turut meminda Rang Undang-Undang Hutan supaya kuasa pemberian dan pembatalan permit lesen hanya akan ditanggung oleh Pengarah Perhutanan dan Menteri Perancangan Sumber. Pindaan rang undang-undang itu telah mengetatkan cengkaman Taib berhubung pengedaran lesen kayu. Taib juga memperkenalkan Rang Undang-undang Parti yang melarang wakil rakyat BN daripada menyeberang ke bangku pembangkang.[12] Taib juga menggunakan Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA) untuk pengkritik penjara rejimnya. Timbalan Menteri Dalam Negeri Megat Junid Megat Ayub menuduh kumpulan Maju merancang untuk membunuh Taib. Kerajaan telah melancarkan Operasi API yang menahan 11 orang di bawah ISA. Anggota PERMAS adalah antara mereka yang ditahan di bawah akta tersebut.[13][14] Tuduhan sedemikian telah menjejaskan imej pembangkang yang diketuai oleh PERMAS dan PBDS. Taib Mahmud turut memuji sembilan wakil rakyat (Lapan daripada PBDS dan satu dari PERMAS) menjadi kemenangan BN dengan menjanjikan ganjaran dan janji politik yang menjanjikan majoriti dua pertiga BN dalam membentuk kerajaan yang kuat.[1][15]

PERMAS meneruskan perjuangannya dengan merebut kawalan organisasi Muslim-Bumiputera tertua di Sarawak, Kesatuan Kebangsaan Melayu (MNU) yang ditubuhkan pada 10 Oktober 1939. Bagaimanapun, MNU menjadi tidak aktif sejak pembentukan Parti Negara Sarawak (PANAS) dan Barisan Rakyat Jati Parti-parti Sarawak (BARJASA) pada tahun 1962. Walaupun PERMAS mampu menguasai MNU akhirnya, ia tidak menimbulkan sebarang ancaman besar kepada Taib Mahmud. PERMAS dan PBDS cuba untuk mencabar Taib sekali lagi semasa pilihan raya parlimen 1990 dan pilihan raya negeri 1991 walaupun perikatan PERMAS-PBDS dibubarkan selepas pilihan raya 1987. Pada pilihan raya parlimen 1990, BN Sarawak memenangi 17 daripada 23 kerusi parlimen. PBDS kekal dalam BN dalam pilihan raya parlimen tetapi menentang BN semasa pilihan raya negeri. Sebaliknya, PERMAS gagal memberi sebarang kesan penting semasa pilihan raya parlimen.[1]

Dengan pengurangan PERMAS, parti pembangkang baru yang bernama Parti Warisan Pribumi Sarawak (WARISAN) telah berkembang dari PERMAS pada Januari 1991. Parti baru ini juga merancang untuk membawa parti kebangsaan, Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO), ke Sarawak. Walau bagaimanapun, Taib menolak cubaan WARISAN dengan menyatakan bahawa "jenis politik kebangsaan ini tidak difahami dengan baik di Sarawak". Mahathir juga menyatakan tidak ada sebab untuk masuk ke Sarawak. WARISAN kemudian gagal mendaftar sebagai parti politik rasmi dan isu UMNO di Sarawak secara beransur-ansur reda. PBDS juga cuba bekerjasama dengan satu lagi parti Dayak yang dinamakan Parti Negara Rakyat Sarawak (NEGARA) dan merancang "Ketua Menteri Projek Sarawak 1992" yang bertujuan memasang Ketua Menteri Dayak baru jika kumpulan itu memenangi mandat pengundi untuk membentuk kerajaan dalam Pilihan raya negeri 1991. PBDS optimis dalam memenangi 22 kerusi Dewan Undangan Negeri pada pilihan raya 1991 tetapi hanya menang 7 kerusi. Sementara itu, PERMAS dan NEGARA gagal memenangi mana-mana kerusi semasa pilihan raya negeri. Sebaliknya, BN Sarawak memperoleh 49 daripada 56 kerusi Dewan Undangan Negeri selepas pilihan raya.[1]